تأثیر یک برنامه ی مداخله ای تمرینی بر عوامل روانشناختی مرتبط با افتادن در میان مردان سالمندشهر اراک

اهداف افتادن و عوامل فیزیولوژکیی و روا نشناختی مرتبط با آن، از مشکلات اصلی زندگی سالمندان است. هدف این تحقیق، برّرسی تأثیر یک برنامه مداخل های تمرینی بر عوامل روا نشناختی مرتبط با افُتادن در میان مردان سالمند ساکن شهر اراک می باشد. مواد و روش ها در این تحقیق نیمه تجربی که بر روی مردان سالمند ساکن شهر اراک انجام شد، 27 آزمودنی به طور تصادفی به دو گروه کنترل )میانگین سنّی 65 / 21 ± 6/ 70 سال( و گروه آزمایش )با میانگین سنّی 38 / 07 ± 4/ 66 سال( اختصاص یافتند. گروه آزمایش در یک برنامه مداخله تمرینی 12 هفت های )سه جلسه در هفته و هر جلسه 90 دقیقه( شرکت کردند. یافته ها یافته های تحقیق نشان داد که برنامه تمرینی اعمال شده باعث بهبود عوامل رو انشناختی مرتبط با اُفتادن )خود کارآمدی اُفتادن، ترس از افتادن و اعتماد به تعادل ویژه فعّالیّتها، خود کارآمدی تعادل( در سالمندان گروه آزمایش گردید. نتایج گروه کنترل که هی چگونه برنامه تمرینی منظّمی را دنبال نکردند و نیز عدم تغییر در عوامل روانشناختی مرتبط با افتادن را نشان داد. نتیجه گیری بر اساس یافته های این تحقیق، برنامه مداخل های تمرینی منظّم می تواند با ارتقای سطح آمادگی جسمانی و حرکتی مردان سالمند باعث کاهش ترس از افُتادن و افزایش اعتماد به تعادل در حین انجام فعّالیّت های زندگی روزانه شان شود. این بهبودها می توانند به ارتقای سلامتی جسمانی و روانی و بهبود یکفیّت زندگی سالمندان ساکن در جامعه و نهایتاً سالمندی موفّقیّت آمیز آنها کمک کند.